The Analogs - Rozpacz

Текст песни

Czuję ją wieczorem, deszcz zalewa oczy
Płynie po asfalcie prosto do rynsztoka
Czuję w oddechu, gdy chcesz mnie całować
W porannych gazetach, napisanych słowach
Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać
W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa
I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć
Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść
Czuję ją zmęczony, jadąc w dal pociągiem
Patrząc się na ludzi, którzy są koło mnie
Widzę ją w odbiciu, w mojej szarej twarzy
Nic się już nie zmieni, nic się nie wydarzy
Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać
W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa
I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć
Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść
To gorsze niż ból, gdy tracisz kochankę
Kiedy mówisz «żegnaj», odchodzi na zawsze
Rozpacz jest mą drogą, nigdy się nie kończy
Jest ze mną zawsze do samego końca
Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać
W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa
I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć
Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść